THCA versus THC: belangrijkste verschillen en feiten
17 november 2022 · Pax LabsDe meeste cannabisgebruikers hebben wel eens gehoord van de verbinding delta9-Tetrahydrocannabinol, oftewel THC. Het is verantwoordelijk voor het bedwelmende gevoel dat gepaard gaat met de consumptie van cannabisproducten en is waarschijnlijk de meest bekende van de meer dan 100 cannabinoïden die in cannabis voorkomen. Waarschijnlijk zijn echter minder mensen bekend met de voorloper van THC, die toepasselijk Tetrahydrocannabinolzuur (THCA) heet. Hoewel ze qua naam vergelijkbaar zijn, zijn er enkele belangrijke verschillen tussen deze twee verbindingen die cannabisgebruikers moeten begrijpen.
Wat is THC?
THC, een actief ingrediënt in cannabis, is een cannabinoïde die bekend staat om zijn vermogen om bedwelmende effecten te veroorzaken. Het is vaak een primaire maatstaf voor de potentie van cannabis en van cannabis afgeleide producten.
Juridisch gezien is THC ook de barometer voor de vraag of cannabisbloem of een van cannabis afgeleid product als industriële hennep of marihuana wordt beschouwd. Het onderscheid werd gemaakt in de Farm Bill uit 2014, waarin industriële hennep werd gedefinieerd als variëteiten van Cannabis sativa L. die 0,3% of minder THC per volume bevatten. Vervolgens werd industriële hennep onder de Farm Bill van 2018 geschrapt onder de federale Controlled Substances Act, waardoor het feitelijk werd geclassificeerd als elk ander gewoon landbouwproduct. Alle Cannabis sativa L.-producten die meer dan 0,3% THC bevatten, worden volgens de federale wetgeving als marihuana beschouwd en blijven illegale Schedule I-stoffen onder de Controlled Substances Act.
Hoewel THC vaak in de schijnwerpers staat, zou het niet bestaan zonder de zure moederverbinding THCA. Ondanks hun gedeelde naamgenoot is er een significant verschil tussen de twee verbindingen, ook al wordt de ene gevormd door een chemische verandering in de andere.
Wat is THCA?
Nauw verwant aan THC is de voorloper ervan, THCA. In tegenstelling tot THC veroorzaakt THCA geen bedwelmende effecten en bindt het zich ook niet aan het endocannabinoïdesysteem. THCA is echter in grote hoeveelheden aanwezig in de cannabistoppen, vooral als deze nog aan de plant zitten of direct na de oogst.
Terwijl de cannabisbloem na de oogst droogt, begint THCA te "decarboxyleren". Dit betekent dat het zuur uit de verbinding wordt geëlimineerd en dat het THC-gehalte begint te stijgen. Decarboxylering vindt op nog hogere niveaus plaats wanneer de bloem wordt blootgesteld aan hitte, hetzij tijdens koken, verbranding of verdamping.
Decarboxylering is een natuurlijk proces, maar het aanmoedigen van verdere decarboxylering en het versnellen van het proces is een noodzakelijke stap voor het creëren van bepaalde van cannabis afgeleide producten met toegevoegde waarde, zoals eetwaren. Als je de cannabistoppen niet "decarbt" voordat je eetbare producten bakt of kookt, vermindert de potentie aanzienlijk.
In tegenstelling tot THC is THCA volgens de Amerikaanse wetgeving niet geregistreerd als een illegale stof. Omdat het echter spontaan decarboxyleert tot THC, is het onmogelijk om een puur THCA-monster te krijgen zonder dat er THC aanwezig is. Bovendien zou het potentieel ook als een analoog van THC kunnen worden beschouwd, ook al is het zelf niet geclassificeerd als federaal illegaal.
Cannabinoïdezuren en de oorsprong van cannabinoïden
THC is niet uniek als product van een gedecarboxyleerd cannabinoïdezuur. In feite hebben alle cannabinoïden een voorloperzuur zoals THCA. Elke cannabinoïde ontstaat op vergelijkbare wijze uit zijn zure voorloper. Maar waar komt elk van deze cannabinoïdezuren vandaan?
Het begint allemaal met cannabigerolzuur (CBGA), dat decarboxyleert tot een verbinding genaamd Cannabigerol (CBG). CBG staat onder plantkundigen liefkozend bekend als "de moeder van alle cannabinoïden", omdat het tijdens de groei van de cannabisplant uiteindelijk wordt omgezet in THC, CBD en andere cannabinoïden.
Hoewel CBG tijdens de vroege groeifasen in grote hoeveelheden aanwezig is, is een kleine verbinding in een volwassen cannabisplant, die grotendeels is omgezet in andere cannabinoïden.In feite hebben de meeste volwassen planten een CBG-gehalte van minder dan 1 procent.
Hoewel mensen zelden geïnteresseerd zijn in cannabisplanten vanwege hun hoeveelheden cannabinoïdezuur, spelen deze verbindingen wel een belangrijke rol bij het faciliteren van de groei en de ontwikkeling van de plant. Sommige cannabinoïdezuren zorgen bijvoorbeeld voor een antibiotische afweer tegen ziekten terwijl de plant groeit. Anderen bieden insectendodende eigenschappen. Deze rollen zouden kunnen verklaren waarom verschillende cultivars van cannabisplanten zo sterk variëren in hun samengestelde profielen; planten afkomstig uit bepaalde gebieden hebben specifieke hoeveelheden cannabinoïdezuren nodig om lokale ziekten en insectenpopulaties te bestrijden.
Extractieproces voor THC-concentraten
Tijdens het maken van van cannabis afgeleide concentraten is THC vaak een zeer gewilde verbinding. Concentraten worden gemaakt via een proces dat extractie wordt genoemd en dat bedoeld is om de natuurlijk voorkomende verbindingen van een cannabisplant uit het plantmateriaal te halen.
Om dit te bereiken gebruiken extractors oplosmiddelen, waaronder butaan en kooldioxide. De resulterende oplossing is een mix van op cannabis gebaseerde verbindingen, lipiden en het oplosmiddel. Extractors onderwerpen de oplossing vervolgens aan hitte en/of druk om de oplosmiddelen en andere ongewenste verbindingen te verwijderen. Het resultaat is een geconcentreerd materiaal dat de verhoudingen van verbindingen in de plant nabootst.
Er zijn echter gevallen waarin extractors een specifieke cannabinoïde zoals THC willen isoleren of benadrukken. In deze gevallen kunnen extractors het concentraat verder verfijnen, waarbij extra cannabinoïden en terpenen worden verwijderd. Op deze manier kan een breed scala aan concentraten worden gemaakt, van hasjolie tot was en isolaatpoeders.
Concentraten, of ze nu krachtig zijn in THC of een andere cannabinoïde, zijn populair onder consumenten om te vapen, te deppen en te gebruiken als ingrediënt bij het bakken of koken op legale markten. Sommige concentraten worden ook gebruikt bij het maken van actuele huidverzorgingsproducten.
Zuren: de voorloper van cannabinoïden
Of je nu houdt van cannabisvariëteiten met een hoog THC-gehalte of liever producten gebruikt die zijn afgeleid van industriële hennep die veel CBD bevat, het samengestelde profiel van een cannabisplant is te danken aan de zuren die zich vormen naarmate de plant groeit. Mensen hebben misschien een nauwere relatie met de gedecarboxyleerde cannabinoïden dan met de zuren waaruit ze voortkomen, maar zonder cannabinoïdezuren is het onwaarschijnlijk dat een cannabisplant tot volwassenheid zou overleven.
Het oogsten, drogen en curen van cannabistoppen gaat niet alleen over het beter beheersbaar maken van de toppen. Deze processen bevorderen de decarboxylering die nodig is om cannabinoïden te laten interageren met het endocannabinoïdesysteem. Deze interacties zijn de reden dat mensen al eeuwenlang cannabis consumeren, maar geen van deze zou mogelijk zijn zonder de zuren waarmee het allemaal begon.